Inburgeren vraagt om tijd. Het vraagt om diepgang. Dat vergeten mensen en overheidsinstanties soms.
Wie erkend wordt als vluchteling in België, moet op zoek naar een plek om te wonen, een job en niet te onderschatten... een sociaal netwerk. Pas dan bestaat de kans om werkelijk in te burgeren.
"Taal en plaatselijke gewoontes zijn in dat proces cruciaal en die leer je echt niet in een klaslokaal", zegt George Kassar. "Mijn zegening is Remi. Hij leert me de Belgische cultuur van heel nabij kennen."
Remi D'hamers is een dynamische senior die na zijn pensioen op zoek was naar een zinvolle invulling van zijn tijd. Hij schreef zich in bij het BZN kansenhuis in Antwerpen om nieuwkomers te ondersteunen in hun inburgeringstijd.
Remi: "Ik wil me sociaal nuttig maken, iets betekenen voor kwetsbare mensen in onze samenleving. Dat engagement heb ik eigenlijk van thuis meegekregen. Sinds 2014 vorm ik met George een duo. Ik leer hem de stad Antwerpen kennen en ook de specifieke kantjes van onze cultuur. Ik op mijn beurt leer van George veel over Syrië, de cultuur en problemen daar. Het is echt een verrijking voor ons allebei."
Van woning tot rijbewijs
George: "Ik heb me van bij mijn aankomst in België meteen ingezet als vrijwilliger: mensen leren met de computer werken. Ook lessen Nederlands maken al jaren deel uit van mijn bezigheden. Vandaag ben ik bezig aan mijn tweede jaar studie tot Boekhouder-fiscalist, in avondonderwijs. Ik heb ook een job gevonden in die richting, bij de stad Antwerpen. Tijdelijk, maar goed, het is beter dan niets.
Ik heb samen met Remi al veel plezierige dingen gedaan, die me helpen om de finesses van België en haar geschiedenis te begrijpen. We zijn allebei heel erg geïnteresseerd in kunst en geschiedenis. Dus verkenden we met de fiets alle culturele hoogtepunten in Antwerpen. We werkten aan oriëntatie in de stad en Remi leerde me de verschillende bieren kennen. La Chouffe is mijn favoriet!"
Niets is evident
Remi: "Ik ga er als begeleider van uit dat niets evident is voor George. Ik kijk naar vanzelfsprekende zaken voor ons alsof ze dat niet zijn. Dan zie je compleet nieuwe mogelijkheden om mensen iets over je cultuur te vertellen. Daarnaast hielp ik George zoeken naar een degelijk appartement en nu zijn arbeidscontract bij de stad bijna afloopt, speur ik mee naar een nieuwe geschikte job."
George: "Dat klopt. Want die zoektochten zijn echt niet makkelijk. Remi is vandaag ook mijn begeleider in de auto. Ik wil heel graag een Belgisch rijbewijs halen en zonder begeleider is dat veel te duur. Iemand hebben die je steunt in al die processen, is zo waardevol."
Respect als basis
George: "Wij zijn vrienden geworden, ja. Ik was blij dat ik Remi kon leren kennen en dat hij bereid was mij mee op sleeptouw te nemen. Als je niets verwacht, ben je altijd tevreden. Ik voel me nog niet voor de volle honderd procent ingeburgerd, maar ook dat is normaal."
Remi: "Zeker. Inburgeren vraagt tijd. Het vraagt om diepgang. Dat vergeten mensen en overheidsinstanties soms. Je verbonden voelen met een land, een cultuur en haar mensen gebeurt niet in één, twee, drie. Wij doen voort en beleven intussen een hele mooie tijd!"
