Angst
“Tomaten! Appelen! Appelsienen!
De Turkse marskramer roept en tiert van tussen het fruit en brult boven de andere verkopers uit.
Ik keer me af. Twee politieagenten glijden geel-zwart voorbij. En naast mij sukkelt een man langs de appelsienen, die ik ken als een kiezer van uiterst rechts.
En opeens hoor ik deze én andere mensen:
“Da’ze al die bruine apen eindelijk buiten smijten! We hadden die makakken al véél vroeger moeten aanpakken! Ge ziet wat er van komt!”
“Appelen!”, gilt de hysterische Turk en migranten drummen donker tegen zijn raam.
Ik sta stil als een beeld en zie de dood in Brussel.
“Komkommer! Paprika!”
“Een muur tussen de Latino’s en Mexico”, huilt de Amerikaan Donald Trump. “Een hoge muur! En geen nieuwe moslims meer in onze State!”.
“Tomaten! Appelen!”
Angst voor blind geweld kan haatsporen nalaten. Wordt voortaan elk ander een tegenstander?
En verliezen we zo elkaar?
