Mijn kinderen zijn hier gelukig
Via het Sociaal Verhuurkantoor verhuurt Bond zonder Naam 5 appartementen aan kansarme gezinnen. Een vrijwilliger ging met een welkomstpakket op pad om kennis te maken met de bewoners. Achter elke deur schuilt een boeiend verhaal.
"Ik ben 28 en ik kom uit Eritrea. Ik woon hier met mijn twee jongens. Het is een tweeling van zeven jaar, maar de ene is veel groter dan de andere. Daarom vertelt hij aan iedereen dat hij de oudere broer is. Ik ben al 5 jaar in België. Het is heel moeilijk voor mij geweest om naar hier te komen. Ik ben twee jaar in Sudan geweest, twee jaar in Libië en bijna zeven maanden in Tunesië. In de Sahara waren mijn kinderen erg ziek, ze waren toen nog erg klein.
Ook nu is het nog moeilijk, want mijn kinderen zijn veel ziek en ik moet alles alleen doen. Ik moet vaak naar het ziekenhuis gaan met hen. Ze hebben problemen met hun maag. Misschien omdat ze een maand te vroeg geboren zijn, in een slecht ziekenhuis.
Dit is mijn tweede woning in Antwerpen. Ik was ingeschreven op de wachtlijst in het Sociaal Verhuurkantoor. Ik woon hier graag: het is hier proper en de buren zijn goed. Ik studeer Nederlands, ik zit in het derde niveau. Schrijven en grammatica zijn moeilijk! Ik wil graag werken: als verzorgster of poetsvrouw of in een klerenwinkel. Mijn kindjes zijn gelukkig hier, ze hebben een goede school."
Amar
