Word jij net als Ilse ook Traliepost-vrijwilliger?
Sinds enkele jaren schrijf ik als vrijwilliger bij Traliepost brieven naar een gedetineerde. Ondertussen maak ik ook deel uit van het vrijwilligersteam dat achter de schermen de matching en ondersteuning van de lopende correspondenties verzorgt.
Om van betekenis te kunnen zijn voor de ander, moet er ook betekenis voor mezelf inzitten.
Pas dan kan er verbinding en groei ontstaan.
Met mijn brieven hoop ik een luisterend oor te kunnen bieden. Een oor dat de eenzaamheid wat doorbreekt door ook een vrolijke noot binnen te brengen. Ik wil met een nieuwsgierige, open blik naar het verhaal van de gedetineerde luisteren en naar zijn/haar mooie eigenschappen als mens kijken.
Neen, dat is zeker niet altijd even makkelijk. Velen dragen (jeugd)trauma’s met zich mee. Anderen zijn er nog niet aan toe weer grip te krijgen op hun leven. Er is vaak boosheid en frustratie. Dat vereist dus ook dat ik mijn eigen kwetsbaarheid durf tonen en mijn eigen grenzen helder heb.
En toch voel ik me een gelukkig mens, telkens weer opnieuw als ik al die mooie brieven van mijn pennenmaatje en van andere gedetineerden kan zien. De dankbaarheid die ze tonen omdat je hen benadert als mens, het feit dat ze weer vertrouwen krijgen in de ander maken me oprecht gelukkig.
Schrijven brengt me tot rust, doet me vertragen en stilstaan. Het vraagt soms geduld en kunnen toelaten dat je soms niets hoort, niets weet.
Het doet me ook telkens weer beseffen wat een geschenk het is om vrij te zijn en omringd te zijn door warme en liefdevolle mensen.
Ilse
Word jij ook Traliepost-vrijwilliger en wil je net als Ilse brieven schrijven met een gevangene? Kijk dan zeker hier.
