Een levensechte glimlach
Een schemerige wachtzaal, vijf schermpjes lichten op. Blauwig licht zuigt uitdrukkingsloze blikken vast. Meningen en oordelen, kattenfilmpjes, likes en cappuccino’s. Ineens valt wifi weg. Eén voor één kijken de hoofden op en krijgen een gezicht. Verwarring – ergernis. Het duurt lang. Ergernis ebt weg. Geduld. Aarzelend spreekt een vrouw een ander aan. In de hoek een mooie man met ogen die al veel hebben gezien en veel beloven. Geen wifi. Een glimlach, levensecht. Verbinding.
Virginie
Lees ook hoe zuster Myriam en Frieda deze spreuk beleven.
